PHOTOCREDITS: UNSPLASH-Ronald Cuyan
Ik ben thuis aan het werk en zit te ploeteren achter m’n pc. De bel gaat. Ik zie een man staan van rond de dertig. Op z’n gympies met als nette tegenhanger een jasje. Hij heeft een iPad in zijn hand en kijkt me onzeker aan. Mijn ogen gaan direct wantrouwend naar zijn naambordje. Eneco. Zucht. Daar hebben we er weer een.
Hij doet zijn mond open en begint te stotteren. En niet zo’n beetje ook. Ik luister naar zijn gestamel. Ondertussen voel ik plaatsvervangende schaamte namens Eneco. Is dit een bewuste tactiek om klanten over de streep te halen door uit medelijden ‘ja’ te zeggen? Ik voel zijn wanhoop en heb de neiging om de hakkelende man aan de deur gerust te stellen. En hem te zeggen dat hij knap werk verricht. Maar ik doe het niet. Iets houdt me tegen. Ik vertel hem dat we tevreden zijn en geen gebruik zullen maken van zijn aanbod. Het lijkt wel of hij opgelucht is en denkt: “Gelukkig, het gesprek zit er weer op.” Ik zeg hem vriendelijk gedag en kijk hem na als hij wegloopt.
Ik loop naar boven en voel me bezwaard. Gauw kijk ik uit het raam of ik de verkoper nog zie. In geen velden of wegen meer te bekennen. De volgende keer krijgt hij een kop koffie van me. En een gratis loopbaanadviesgesprek.
Storytelling tip
Door persoonlijke verhalen of anekdotes laat je meer zien van jezelf. Dit soort inspiratieverhaaltjes levert talloze reacties en views op als je ze deelt via social media. Hulp nodig bij het uitwerken hiervan? Bel, mail of app!