PHOTOCREDITS: UNSPLASH seth doyle

Mijn oog valt op de intro van een artikel “Al vijf keer gewisseld van baan? Weet je nog steeds niet wat je precies wil worden? Geen reden voor stress, aldus de Amerikaanse schrijfster Emilie Wapnick: je bent gewoon multipotentiaal.” Deze uitspraak pakt me direct. Nieuwsgierig bestel ik het boek ‘Hoe word je alles’ en lees ‘m in één adem uit. Tijdens het lezen dwalen mijn gedachten regelmatig af naar mijn loopbaan tot nu toe. Is er een rode lijn in te ontdekken? Mwoah.

Grillig verloop cv
Mijn stiefdochter snapt niets van mijn cv. Ze trekt een wenkbrauw op als ze zegt: “Maar jij hebt ook zoveel verschillende dingen gedaan.” Inderdaad. Een grillig verloop kan ik niet ontkennen. Van alles wat. In stiefdochterlief schuilt daarentegen een specialist. Onmiskenbaar. Ze studeert Biomedische wetenschappen en gaat ongetwijfeld promoveren op een bepaald vakgebied. Net als haar vader werkt ze hard en consciëntieus in één rechte lijn naar een aanverwante carrière toe. Ik heb respect voor haar discipline en doorzettingsvermogen.

Bevlieging
Terug naar mijn cv. “Oh Càrola weer, dat kan nooit lang duren.” Een veelgehoorde reactie in mijn omgeving als ik weer eens kwam aanzetten met een nieuw idee. Hakkelend en struikelend over de woorden – zo enthousiast was ik – vertelde ik dan over mijn wilde plannen. Een jeanszaak, een winkeltje in woonaccessoires, een webshop in tweedehands spijkerbroeken, het scouten van Young Professionals, lesgeven in Nederlands, vitaliteitscoach voor hardwerkende managers. Je kunt het zo gek niet bedenken of ik heb het wel geroepen. De ideeën strandden uiteindelijk vaak in een vervlogen droom. Snel enthousiast, snel verveeld, typisch Càrola. Ik werd dan ook vaak meewarig aangekeken en ik zag men denken: “Vast weer zo’n bevlieging!”

Niet in een hokje te stoppen
Ik heb veel laten gaan, omdat ik er geen heil in zag. Mijn enthousiasme nam vaak af als ik er langer over nadacht. Ik denk dat ik ook wel ideeën opzij heb gezet, omdat ik gevoelig was voor de reactie van mijn omgeving. Het bracht me van m’n stuk en dan ging ik twijfelen. Regelmatig voelde ik me ook echt anders. Want hoe kan het nou toch zijn dat ik telkens weer wat nieuws wilde? Lag dat nou aan mij? Geleidelijk aan probeerde ik wel van alles uit dat binnen m’n bereik lag. Als je naar mijn cv kijkt heb ik een brede achtergrond. Niet bepaald in een hokje te stoppen. Nog steeds vind ik veel dingen leuk en wil ik eigenlijk niet kiezen.

Multipotentialist
Herken je dat? Je bent veelzijdig. Je voelt je thuis op meerdere terreinen. Maar jouw omgeving vraagt wat je nou precies doet en vaak hoor je dat je keuzes moet maken en je meer moet focussen. Hier blijkt dus een naam voor te zijn. Je bent gewoon een multipotentialist. Iemand die zich niet alleen vooruit beweegt, maar ook zijsprongen maakt. Sommigen noemen het misschien een bokkesprong. Omdat ze er niets van begrijpen wat je nu weer aan het doen bent. “Ik dacht dat je een eigen voetreflexpraktijk had?”, hoor je dan verbaasd, terwijl jij net hebt verteld dat je een cursus in digitale fotografie aan het volgen bent.

Puttylike
Auteur Wapnick noemt een multipotentialist ook wel een veelweter, duizendpoot, generalist, renaissancemens of een scanner. En ook wel ‘puttylike’: in staat zijn om verschillende identiteiten aan te nemen en allerlei taken met verve uit te voeren. Tja, leuk bedacht, maar een multipotentialist durven zijn in een wereld vol specialisten … Hoe doe je dat dan? Lees ‘Vind jij alles leuk en kun jij ook niet kiezen?’