PHOTOCREDITS:PIRON GUILLAUME
“Waarom zou ik vrijwilligerswerk moeten gaan doen?”, vraagt Margreet aan me. Ze kijkt me met een boze blik aan. Margreet is erg gekwetst dat ze boventallig is verklaard door haar werkgever waar ze zich jaren voor heeft ingezet: “Ik heb altijd betaald gekregen. Waarom zou ik nu ineens op zoek moeten gaan naar een vrijwilligersbaan?”
Ontbreken juiste papieren
Ik vertel haar over de 60-jarige Miriam. Toen ze op straat kwam te staan door een reorganisatie besloot Miriam niet bij de pakken neer te zitten. Ze wilde heel graag in een ziekenhuis werken, maar had hier niet de juiste papieren voor. Ze was al een paar keer afgewezen en besloot het over een andere boeg te gooien. Miriam reageerde op een onbetaalde baan binnen het ziekenhuis. Veel zorginstellingen zitten te springen om extra handjes. Miriam werd enthousiast onthaald als vrijwilliger. Haar enthousiasme, positieve instelling en inzet bleven niet onopgemerkt. Ze waren erg blij met Miriam en ze werd veelvuldig ingezet. Na een paar maanden trok Miriam de stoute schoenen aan. Ze schreef een open sollicitatie en gaf deze persoonlijk af bij afdeling HR. Als referentie mocht ze een collega opgeven van de afdeling waar ze als vrijwilliger rondliep.
Interne vacatures
Een dag later werd ze uitgenodigd voor twee openstaande interne vacatures. Deze waren nog niet gepubliceerd op de externe wervingssite, dus daar had ze anders nooit op kunnen reageren. Miriam kwam, zag en overwon. Een week later had ze een baan, een betaalde baan. Te danken aan haar motivatie, persoonlijkheid, werkervaring en last but not least, haar profilering binnen het ziekenhuis als vrijwilliger. Margreet bleef sceptisch en zit nog steeds zonder baan. En Miriam? Miriam werkt zich uit de naad en gaat binnenkort starten met een 1-jarige opleiding. Haar droom om de laatste jaren van haar loopbaan in een ziekenhuis te werken is uitgekomen. Missie geslaagd!